Parlementaire vraag nr. 18786 van de heer Hendrik Bogaert van 27.01.2010

Kamer, Integraal verslag - Commissie voor de Financiën, 2009-2010, CRIV 52, COM 767 d.d. 27.01.2010, blz. 27

De betaling van de anticipatieve heffing

VRAAG

Heel wat burgers willen zekerheid voor hun pensioen opbouwen. Velen opteren voor de pensioenspaarfondsen die door de verschillende financiële instellingen worden aangeboden. Dat systeem wordt ook door de nodige fiscale maatregelen ondersteund. In het huidige systeem wordt de anticipatieve heffing ingehouden op het moment dat de spaarder zestig jaar of ouder wordt.

Dit gebeurt automatisch op het gespaarde bedrag. Hiervoor worden een aantal participaties of deelbewijzen verkocht. De spaarder ziet achteraf het bedrag dat in mindering is gebracht.

Mijnheer de minister, bestaat de mogelijkheid om de pensioenspaarder, op het moment van zijn of haar zestigste verjaardag of later de keuze te laten met welke middelen hij deze heffing zal betalen. Op die manier wordt hij of zij niet verplicht om die spaarfondsen aan te spreken en kunnen eventueel andere middelen worden aangewend om deze heffing te vereffenen.

Ik vraag u dit natuurlijk in de huidige financiële context waar heel wat spaarders zich geconfronteerd zien met het verplicht omzetten van aandelen in cash geld. Dat wordt zo afgetrokken, wat vervelend is. Mocht de mogelijkheid bestaan om die heffing eventueel van een andere rekening met cash geld te betalen, zou dat financieel veel voordeliger zijn. Nu moet men verkopen in een put. Anders zou men een aantal jaren kunnen wachten tot de aandelen hopelijk wat hoger zouden staan.

ANTWOORD (van de vice-eerste minister en minister van Financiën en Institutionele Hervormingen)

Krachtens artikel 187^1, tweede lid van het Wetboek Diverse Rechten en Taksen hebben de belastingschuldigen van de taks, dit wil zeggen de verzekeringsondernemingen en de instellingen gemachtigd om spaarrekeningen te openen, het recht om de taks in te houden op de aan de taks onderworpen afkoopwaarden, pensioenen, renten, kapitalen of spaartegoeden.

Deze bepaling die in de mogelijkheid voorziet om de taks te kwijten ten laste van de spaarder door een afhouding op het belastbare gedeelte, werd door de wetgever ingevoerd om te beletten dat de taks ten laste van de belastingschuldigen zou vallen.

Rekening houdend met de artikels 145^8 tot 145^16 van het WIB '92 is het immers technisch niet mogelijk om in het kader van het langetermijnsparen andere stortingen te verrichten, zoals de storting van het bedrag van de verschuldigde taks door de rekeninghouder, dan de stortingen bestemd tot samenstelling van het spaartegoed.

Het door de werkgever voorziene stelsel waarborgt trouwens een gelijkheid van behandeling tussen de verschillende vormen van pensioensparen. In die omstandigheden is de keuze waarvan u gewag maakt, uiterst hoog.

Misschien kan een onderzoek worden ingesteld op basis van een wetsvoorstel. Er is echter een gelijkheidsprincipe dat een correcte aanpak van de verschillende vormen van pensioensparen waarborgt.