Parlementaire vraag nr. 738 van de heer Joseph George van 24.01.2014
Parlementaire vraag nr. 738 van de heer Joseph George dd. 24.01.2014
Kamer, Vragen en Antwoorden, 2013-2014, QRVA 53/150 dd. 03.03.2014, blz. 366
Vergoedingen en fiscaal voordeel. - Loonlasten voor werknemers die zich met de fiets naar het werk verplaatsen
VRAAG (van de heer George)
Momenteel staat het de werkgever vrij zijn personeel dat met de fiets naar het werk komt al dan niet een vergoeding uit te keren. De werkgever is dus niet verplicht een vergoeding te betalen, behalve indien die verplichting is opgenomen in een sectorale of bedrijfs-cao of in de individuele arbeidsovereenkomst. De fietsvergoeding is vrijgesteld van belastingen en sociale bijdragen tot 0,22 euro per kilometer voor het aanslagjaar 2014. Fietsersverenigingen als de GRACQ en de Fietsersbond pleiten voor een verplichte fietsvergoeding voor werknemers die voor het woon-werkverkeer de fiets nemen. Ze vragen voorts een significante loonlastenverlaging voor die werknemers, die gecompenseerd zou worden door de besparingen in de gezondheidszorg. Het achterliggende idee is dat verplaatsingen met de fiets niet alleen files en vervuiling doen afnemen, maar ook de gezondheidstoestand van de werknemers ten goede komen. Daarom moeten die aangemoedigd worden om de wagen te ruilen voor een duurzamer vervoermiddel, de fiets.
1. Zou de toekenning van de kilometervergoeding niet verplicht moeten worden gemaakt?
2. Meent u niet dat er werk moet worden gemaakt van duidelijker fiscale stimuli om gedragwijzigingen in de hand te werken die een duurzame mobiliteit ten goede komen. (loonlastenvermindering voor werknemers die met de fiets naar het werk komen, ruimere aftrek van alle bedrijfskosten in verband met de fiets, ...)?
ANTWOORD (van de Minister van Financiën)
1. De fietsvergoeding is een gunst van de werkgever aan de werknemer. De werkgever is momenteel inderdaad niet verplicht deze toe te kennen, tenzij een sector-cao, een ondernemings-cao, een arbeidsreglement of een algemene regel in de firma hem ertoe verplicht. Dit punt behoort echter niet tot mijn bevoegdheidsdomein.
2. Momenteel is in toepassing van artikel 38, § 1, 14°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, de kilometervergoeding, toegekend voor de werkelijk met de fiets gedane verplaatsingen tussen de woonplaats en de plaats van tewerkstelling, vrijgesteld voor een bedrag van maximum 0,22 euro (basisbedrag 0,145 euro) per kilometer. Bovendien is het voordeel dat voortvloeit uit de terbeschikkingstelling van een fiets en de toebehoren, met inbegrip van de onderhouds- en stallingskosten, die daadwerkelijk wordt gebruikt voor de verplaatsingen tussen de woonplaats en de plaats van tewerkstelling in toepassing van hetzelfde artikel eveneens vrijgesteld. Verder zijn in toepassing van artikel 64ter, 1e lid, 3°, van hetzelfde Wetboek, de kosten die specifiek zijn gedaan of gedragen om het gebruik van de fiets door de personeelsleden voor hun verplaatsingen tussen hun woonplaats en hun plaats van tewerkstelling aan te moedigen in de mate dat deze gedaan of gedragen zijn om ofwel een onroerend goed te verwerven, te bouwen of te verbouwen dat bestemd is voor het stallen van fietsen tijdens de werkuren van de personeelsleden of voor het ter beschikking stellen van die personeelsleden van een kleedruimte of sanitair, al dan niet met douches, ofwel fietsen en hun toebehoren te verwerven, te onderhouden en te herstellen die ter beschikking gesteld worden van de personeelsleden, voor de werkgever aftrekbaar ten belope van 120 %. Het gebruik van de fiets wordt op fiscaal vlak reeds behoorlijk gestimuleerd. Bovendien sluit de huidige budgettaire toestand momenteel bijkomende maatregelen uit.