Parlementaire vraag nr. 225 van de heer Eerdekens van 15.01.1996
Bull. nr. 765, blz. 2305
Plaatselijk werkgelegenheidsagentschap - Betaling van de reiskosten van de werkzoekenden door het agentschap - Fiscale behandeling
Verscheidene plaatselijke werkgelegenheidsagentschappen hebben laten weten dat ze de kosten die werkzoekenden moeten maken om van hun woonplaats naar de plaats waar ze een karweitje moeten verrichten te reizen, ten laste willen nemen. De PWA's willen daarbij natuurlijk de wet naleven en hebben een aantal vragen bij de fiscale gevolgen die deze betaling van de kosten kan hebben, niet alleen voor de werklozen, maar ook voor de agentschappen zelf, op administratief gebied.
1.
2. Aan welke verplichtingen moet het PWA dat dergelijke kosten zou vergoeden, voldoen op het stuk van de afgifte van bewijsstukken voor de belasting ?
3. Zou u hetzelfde antwoord geven indien het bijvoorbeeld terugbetalingen van gemaakte maaltijdkosten betrof ?
ANTWOORD
De door het geacht lid opgeworpen problematiek was het voorwerp van een grondig onderzoek.
Gelet op de algemene bewoordingen van artikel 38, 13°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, dat de vergoedingen verkregen voor prestaties geleverd in het kader van de plaatselijke werkgelegenheidsagentschappen van belasting vrijstelt, is er beslist van belastingheffing af te zien op de terugbetalingen van verplaatsingskosten van de woonplaats naar de plaats van tewerkstelling en van de kosten voor maaltijden, maar uitsluitend voor die welke aan de begunstigden zijn toegekend in het kader van de uitvoering van de bovenvermelde prestaties.
De plaatselijke werkgelegenheidsagentschappen en de gebruikers van de diensten hebben, rekening houdend met het feit dat die terugbetalingen van belastingen zijn vrijgesteld, geen enkele verplichting inzake het opstellen van individuele fiches en de overeenstemmende samenvattende opgaven.
Plaatselijk werkgelegenheidsagentschap - Betaling van de reiskosten van de werkzoekenden door het agentschap - Fiscale behandeling
Verscheidene plaatselijke werkgelegenheidsagentschappen hebben laten weten dat ze de kosten die werkzoekenden moeten maken om van hun woonplaats naar de plaats waar ze een karweitje moeten verrichten te reizen, ten laste willen nemen. De PWA's willen daarbij natuurlijk de wet naleven en hebben een aantal vragen bij de fiscale gevolgen die deze betaling van de kosten kan hebben, niet alleen voor de werklozen, maar ook voor de agentschappen zelf, op administratief gebied.
1.
| a) | Moeten de werklozen aan wie het plaatselijk werkgelegenheidsagentschap de reiskosten voor het woon-werkverkeer vergoedt, die vergoeding in hun belastingaangifte opgeven ? |
| b) | Zo ja, onder welke rubriek ? |
| c) | Welke belastingtechnische behandeling wacht deze vergoeding ? |
3. Zou u hetzelfde antwoord geven indien het bijvoorbeeld terugbetalingen van gemaakte maaltijdkosten betrof ?
ANTWOORD
De door het geacht lid opgeworpen problematiek was het voorwerp van een grondig onderzoek.
Gelet op de algemene bewoordingen van artikel 38, 13°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, dat de vergoedingen verkregen voor prestaties geleverd in het kader van de plaatselijke werkgelegenheidsagentschappen van belasting vrijstelt, is er beslist van belastingheffing af te zien op de terugbetalingen van verplaatsingskosten van de woonplaats naar de plaats van tewerkstelling en van de kosten voor maaltijden, maar uitsluitend voor die welke aan de begunstigden zijn toegekend in het kader van de uitvoering van de bovenvermelde prestaties.
De plaatselijke werkgelegenheidsagentschappen en de gebruikers van de diensten hebben, rekening houdend met het feit dat die terugbetalingen van belastingen zijn vrijgesteld, geen enkele verplichting inzake het opstellen van individuele fiches en de overeenstemmende samenvattende opgaven.